روش های دریافت ایزو

روش های اخذ ایزو به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:

روش داخلی: در این روش، سازمان خود اقدام به پیاده سازی الزامات استاندارد مورد نظر می کند. این روش معمولاً زمان و هزینه بیشتری نسبت به روش خارجی نیاز دارد، اما مزایایی مانند انعطاف پذیری بیشتر و تسلط سازمان بر فرآیندها را به همراه دارد.
روش خارجی: در این روش، سازمان از یک مشاور یا شرکت معتبر برای پیاده سازی الزامات استاندارد مورد نظر کمک می گیرد. این روش معمولاً سریعتر و ساده تر از روش داخلی است، اما هزینه بیشتری نیز دارد.
در ادامه، هر یک از این روش ها را به طور مفصل تر توضیح می دهیم.

روش داخلی

در روش داخلی، سازمان باید ابتدا نسبت به استاندارد مورد نظر تحقیق کرده و الزامات آن را به طور کامل درک کند. سپس، باید یک تیم داخلی برای پیاده سازی استاندارد تشکیل دهد. این تیم باید شامل نمایندگانی از بخش های مختلف سازمان باشد تا دیدگاه های مختلف در نظر گرفته شود.

پس از تشکیل تیم، باید یک برنامه اجرایی برای پیاده سازی استاندارد تهیه شود. این برنامه باید شامل مراحل و زمانبندی مشخصی برای اجرای الزامات استاندارد باشد.

در مرحله بعدی، باید آموزش های لازم برای کارکنان سازمان در مورد استاندارد مورد نظر ارائه شود. این آموزش ها باید به کارکنان کمک کند تا الزامات استاندارد را درک کرده و آنها را در کار خود به کار گیرند.

پس از اتمام مراحل اجرایی، باید یک ممیزی داخلی برای ارزیابی میزان انطباق سازمان با الزامات استاندارد انجام شود. در صورت وجود عدم انطباق، باید اقدامات لازم برای رفع آن انجام شود.

پس از رفع عدم انطباق ها، سازمان می تواند برای دریافت گواهینامه ایزو اقدام کند.

مزایا و معایب روش داخلی

مزایا:

انعطاف پذیری بیشتر
تسلط سازمان بر فرآیندها
کاهش هزینه های بلندمدت
معایب:

زمان بر بودن
نیاز به منابع انسانی و مالی کافی
نیاز به دانش و تجربه کافی در مورد استاندارد مورد نظر

روش خارجی

در روش خارجی، سازمان از یک مشاور یا شرکت معتبر برای پیاده سازی الزامات استاندارد مورد نظر کمک می گیرد. مشاور یا شرکت خارجی با تجربه و دانش خود می تواند به سازمان در پیاده سازی استاندارد کمک کند.

در روش خارجی، معمولاً مراحل زیر طی می شوند:

مطالعه سازمان: مشاور یا شرکت خارجی ابتدا سازمان را مورد مطالعه قرار می دهد تا شناخت کافی از فعالیت ها و فرآیندهای آن کسب کند.
تهیه برنامه اجرایی: پس از مطالعه سازمان، مشاور یا شرکت خارجی یک برنامه اجرایی برای پیاده سازی استاندارد تهیه می کند.
اجرای برنامه اجرایی: مشاور یا شرکت خارجی با همکاری کارکنان سازمان، برنامه اجرایی را اجرا می کند.
ممیزی داخلی: پس از اتمام مراحل اجرایی، یک ممیزی داخلی برای ارزیابی میزان انطباق سازمان با الزامات استاندارد انجام می شود.
ممیزی خارجی: پس از رفع عدم انطباق ها، سازمان می تواند برای دریافت گواهینامه ایزو اقدام کند.

مزایا و معایب روش خارجی

مزایا:

سرعت بیشتر
سهولت در پیاده سازی استاندارد
کاهش نیاز به منابع انسانی و مالی
معایب:

هزینه بیشتر
عدم تسلط سازمان بر فرآیندها
نیاز به همکاری کارکنان سازمان
انتخاب روش مناسب برای اخذ ایزو به عوامل مختلفی مانند نوع سازمان، حجم فعالیت ها، بودجه، و زمان مورد نظر سازمان بستگی دارد.

برای پیاده سازی روش داخلی، سازمان باید مراحل زیر را طی کند:

تحقیق و شناخت استاندارد: سازمان باید ابتدا نسبت به استاندارد مورد نظر تحقیق کرده و الزامات آن را به طور کامل درک کند. این کار می تواند با مطالعه استاندارد، شرکت در دوره های آموزشی، و مشورت با متخصصان انجام شود.

تشکیل تیم داخلی: پس از شناخت استاندارد، سازمان باید یک تیم داخلی برای پیاده سازی استاندارد تشکیل دهد. این تیم باید شامل نمایندگانی از بخش های مختلف سازمان باشد تا دیدگاه های مختلف در نظر گرفته شود.

تهیه برنامه اجرایی: تیم داخلی باید یک برنامه اجرایی برای پیاده سازی استاندارد تهیه کند. این برنامه باید شامل مراحل و زمانبندی مشخصی برای اجرای الزامات استاندارد باشد.

آموزش کارکنان: پس از تهیه برنامه اجرایی، باید آموزش های لازم برای کارکنان سازمان در مورد استاندارد مورد نظر ارائه شود. این آموزش ها باید به کارکنان کمک کند تا الزامات استاندارد را درک کرده و آنها را در کار خود به کار گیرند.

پیاده سازی استاندارد: با اتمام مراحل قبلی، زمان پیاده سازی استاندارد فرا رسیده است. در این مرحله، باید اقدامات لازم برای اجرای الزامات استاندارد در سازمان انجام شود.

ممیزی داخلی: پس از اتمام مراحل اجرایی، باید یک ممیزی داخلی برای ارزیابی میزان انطباق سازمان با الزامات استاندارد انجام شود. در صورت وجود عدم انطباق، باید اقدامات لازم برای رفع آن انجام شود.

اخذ گواهینامه: پس از رفع عدم انطباق ها، سازمان می تواند برای دریافت گواهینامه ایزو اقدام کند.

برای پیاده سازی روش خارجی، سازمان باید مراحل زیر را طی کند:

انتخاب مشاور: سازمان باید یک مشاور یا شرکت معتبر برای پیاده سازی استاندارد مورد نظر انتخاب کند. در انتخاب مشاور، باید به عواملی مانند تجربه، دانش، و اعتبار مشاور توجه شود.

مطالعه سازمان: مشاور ابتدا سازمان را مورد مطالعه قرار می دهد تا شناخت کافی از فعالیت ها و فرآیندهای آن کسب کند. این مطالعه به مشاور کمک می کند تا برنامه اجرایی مناسبی برای پیاده سازی استاندارد تهیه کند.

تهیه برنامه اجرایی: پس از مطالعه سازمان، مشاور یک برنامه اجرایی برای پیاده سازی استاندارد تهیه می کند. این برنامه باید شامل مراحل و زمانبندی مشخصی برای اجرای الزامات استاندارد باشد.

اجرای برنامه اجرایی: مشاور با همکاری کارکنان سازمان، برنامه اجرایی را اجرا می کند. مشاور می تواند از ابزارها و روش های مختلفی برای پیاده سازی استاندارد استفاده کند.

ممیزی داخلی: پس از اتمام مراحل اجرایی، یک ممیزی داخلی برای ارزیابی میزان انطباق سازمان با الزامات استاندارد انجام می شود. در صورت وجود عدم انطباق، باید اقدامات لازم برای رفع آن انجام شود.

ممیزی خارجی: پس از رفع عدم انطباق ها، سازمان می تواند برای دریافت گواهینامه ایزو اقدام کند. ممیزی خارجی توسط یک سازمان معتبر انجام می شود.

انتخاب روش مناسب برای اخذ ایزو به عوامل مختلفی مانند نوع سازمان، حجم فعالیت ها، بودجه، و زمان مورد نظر سازمان بستگی دارد. به طور کلی، روش داخلی برای سازمان هایی که دارای منابع انسانی و مالی کافی هستند و زمان کافی برای پیاده سازی استاندارد را دارند، مناسب است. روش خارجی برای سازمان هایی که نیاز به سرعت در پیاده سازی استاندارد دارند و یا منابع انسانی و مالی کافی برای پیاده سازی داخلی استاندارد را ندارند، مناسب است.